koffeR uit berlijN

ze zijn alweer gepakt. mijn pack. mijn koffer. ik kan mijn kamer in de zwoele avondlucht niet rondkijken zonder alle beelden te willen vasthouden. geen geluid horen zonder die te willen opnemen. mijn geheugen zou al genoeg hebben aan alleen al die dingen die ik hier heb gezien, beleefd, ervaren. studieboeken worden bijna onaangename indringers.

dag berlijn.

studieboekeN

"In today's Europe, where the standard of living has risen dramatically since 1900 and urbanization has affected most families, the challenge is to recognize the humanity of children of immigrants and to include them in democratic practices and working life. This requires the problematizing, not of immigrants or human migration, but of racism and exclusion.

The twentieth centrury brought wars and hostilities to Europe, in the 1914 to 1945 period, but from the ashes of those hostilities emerged an impulse for peace and unity that hopefully will outlast the destructive forces of nationalism and ethnic arrogance.

These impulses have been institutionalized for international cooperation in bodies such as the European Union, which, however, also acts to exclude non-EU citizens. Nonetheless, the hope for lasting peace on the continent and unity in the European Union may lie in its ability to affirm pluralistic societies.

And although it would be naive to believe that today's vibrant racialized ideologies of domination and exclusion will quickly atrophy, history has demonstrated that longstanding enmities can fade and be tamed by the rule of law."

[Lesley Page Moch, Moving Europeans]



Wie gaat er ook voor de Europese Grondwet stemmen?

++ NIE WIEDER DEUTSCHLAND ++

'Ehm. Da kommen einzige ganz liebe und freundliche leute. Also. Mach mal platz und laß die friedlich passieren'

- Cynisch commentaar van het hiphop-podium. Kreuzberg 1 mei 2005. Tag der Arbeit. Rond het middaguur. Demo: 'Keine befreiung ohne Revolution!'

Daar waren ze dan. De langverwachte punkers. Ze demonstreren met een minimum aan spandoeken. Enkele rode vlaggen met Mao of Che. Ach. Die dingen hinderen ook maar wanneer je wegrent voor de politie, of juist een van de 'bullen' op zijn 'fresse' slaat.

Ze lopen snel. Schreeuwen simpele leuzen:

"HAU AB!!!" (naar de politie, juichend als het werkt)
"ALLES FÜR ALLE, UND ZWAR UM ZONST!!"
"HOCH DIE INTERNATIONALE SOLIDARITÄT!!!"

"KETTE MACHEN!!", "SAMMELN!!"

maar ook: "NIE WIEDER DEUTSCHLAND!!!"

Het is natuurlijk het beschuldigen van de huidige maatschappij van wandaden zoals die uit het verleden. Maar toch: het is ook een vreemd, zelfdestuctief ideaalbeeld. Hier is de geschiedenis zoveel meer met het heden verweven. Zoveel aanweziger.

Terwijl in Nederland de monarchie wordt bejubeld wenst hier radicaal links het einde van de nationale staat.

http://www.revolutionaerer-erster-mai.de/

reichstaG

Ik liep mee. Al was het meer uit nieuwschierigheid en om te zien of ik mensen kon sussen. Natuurlijk bleef het vrij rustig. Enkelen wilden de Reichstag bestormen. Na twee straten richting Mitte sloot de politie de staat af. 6000 bullen op nog geen 1000 punks.

Let ook op de fotografen in de achtergrond. Getooid met helmpjes en in grote getale.



Er werd een auto omgegooid. Stenen uitgegraven. De ME gaapte en krabde zich onder het kogelvrije vest. Toen men de auto met stenen begon te bekogelen greep de politie in. Een vlucht waarin bierflessen en stenen rondvlogen. Dan, toen het gevaar leek geweken, een verbazingwekkende rust.

geslenter. sigaretten. Net een "na de sex".

Van korte duur: de rust werd opgeschrikt door een peloton met traangas (zo zoemde het onder de vluchtende demonstranten) die in looppas de menigte opstuwde. Het kat-en-muisspel kon beginnen. Punkers verdwenen tussen de woonblokken. De politie zette de gehele omgeving af.

Opeens bevond ik me op een speelpleintje in het midden van een afgezet blok. Zenuwachtige hanekammen probeerden alle uitgangen of belden - tot ergernis van de bejaarde bewoners - bij de flats aan. Ik ging op een bankje zitten met een boekje. Naast mij streek een jongen neer met dreadlocks en een biertje. Hij zette het aan zijn lippen. Ik deed mijn boek open. We keken elkaar aan, haalden de schouders op en wachtten af.

Waar het schort is hier: "radicaal. Dat wil zeggen dat je om je doelen te bereiken ook geweld gebruikt". Ook splintergroepen hebben recht van spreken. Maar recht van slaan? Opleggen? Er bestaat een krachtige, vriendelijke weg. Daarvan ben ik zeker.

Het is gezellig hoor, bij ons in het Viertel. Liebe grüße aus Kreuzberg!

keiN zweifeL mehR

Vanuit de Fernsehturm zagen hanna en ik de kranen die de ZWEIFEL weghaalden.

vaarwel twijfel!