islA mujereS

‘Vera?’

‘Sandra!’

Ik kan niet beschrijven hoe het voelde toen ik Vera hoorde antwoorden uit haar kamer. Toen de deur openging en ik mijn tas afdeed en ging zitten op het lege bed en eindelijk was aangekomen. Fantastisch. Ik was alweer bijna vergeten waarom ik ook al weer was gekomen en was bijna verbaasd toen Vera naar de wc begon te hinkelen. De houten(!) krukken in een hoek van de kamer.

We zijn nog dezelfde avond naar het strand gegaan. En hoewel Vera (nog) niet kon zwemmen, was het een geweldige avond op een perfect wit-zand-blauwe-zee-palmen-strand, met warm, ondiep, helder zeewater en bizar mooie zonsondergang.