kamP

Tegen de avond kwam ik terug aan in het vakantiekamp, om erachter te komen dat er een grote groep kinderen was gearriveerd. Mijn lift ging pas terug na diverse spelen in het bos, waarbij ik mee mocht spelen! Hang-gliding aan een kabel over een ditch, springen en balanceren op boomstammen. De avond bracht ik door kijkend met een groepje ‘entertainers’ naar de voetballende jongens.

Toen was het donker en moest ik nog terug met de man die me een (betaalde) lift gaf. En zijn motieven waren niet zuiver. Een hand die ‘casual’ richting mijn hand ging in een donkere pickup, een bezoek aan zijn ‘casa de campaña’, die ik best van binnen mocht zien. Mes in mijn zak en weigeren om naar binnen te gaan. Het was weer eens zo’n actie waar je off guard toch opeens in het donker, in de bergen, een uur van de dichtstbijzijnde beschaving in een auto met een opdringerige vent terecht komt.

Uiteindelijk haalde ik na aandringen en nee-zeggen op het nippertje de laatste bus van San Juan Viejo terug naar Uruapan. Nog dezelfde nacht verliet ik Michoacan in de nachtbus van Uruapan naar Mexico City. Ervaringen rijker op allerlei gebieden en blij om onderweg te zijn naar het vriendelijkere zuiden: de Yucatan, Quintana Roo en Chiappas.