oaxacA segunda

Ik kwam met een soort nachtbus aan in Oaxaca. In de vroege ochtend wachtte ik twee uur tot Nuyoo, mijn hostel, open ging. De politie trapte me van de Zocalo (centrale plein) af. Toen de deur eindelijk openging, en ik op de binnenplaats kwam waar ik zo’n geweldige tijd had gehad met Piers en vele andere toffe gasten, was het alsof ik thuis was gekomen.

Ik besloot een dag te blijven om op adem te komen, en dat was hard nodig.