... en een laddeR

Mijn kamer hier is vrij klein. Tien vierkante meter, tops! Het gebrek aan ruimte wordt verlicht door een houten vlonder tussen de vloer en het dak. Op deze "tussenverdieping" ligt mijn bed. Elke ochtend hobbel ik dus slaapdronken een gammele ladder af. Na een wilde nacht probeer ik ze beneveld weer te beklimmen.

"All work and no play?"... ik studeer heus wel hoor! Zo was ik in de bibliotheek van geschiedenis van de Humboldt-Universität (daar was Einstein ook). En ook daar moest ik een ladder op. Om de boeken over *deutsche Handwerkergesellen im 19. Jahrhundert* te bereiken. En dan ben ik natuurlijk te lui om die ladder weer af te klimmen voor ik die boeken ga lezen. Drie pagina's over die onzin en mijn oogleden worden extreem zwaar. De ladder wankelt vervaarlijk.

Dit zou Von Humboldt moeten verbieden: doodsaaie boeken op de hoogste planken.

Door al die ladders beland ik verdomme nog eens vroegtijdig in de hemel!