Mo-towN

Het is toch mooi dat alles op een zo wonderlijke manier met elkaar lijkt samen te hangen. Of: hoe meer je weet, hoe meer verbanden je ziet?

Mijn reis naar Moskou is geboekt! Met dank aan Vincent én zijn creditcard (dank!) vlieg ik op 11 april (sorry Yvon en alvast gefeliciteerd meisje!) naar... Riga! En pak dan een bus naar Mo-town.
Natúúrlijk om dat wetenschappelijke Lomonosov-congres bij te wonen. De Moscow State University zal erop staan! Daar ga ik mijn scriptie-onderwerp wereldkundig maken: vroege communisten in Amsterdam en migratie van Duitse handwerkersgezellen in de negentiende eeuw... want dat waren rooie rakkers!.
Natuurlijk om de baard van Lenin. Het mausoleum op het Rode Plein zal ik bestormen. Helaas zal ik er Stalin, de man van ijzer, niet meer vinden (thank you Nikita C!).

Maar ook om er een paar dagen langer te blijven. En dan de prachtige Mo-townse Metro te pakken richting de buitenwijken. De uitgestrekte zee van betonnen plattenbau daar in ogenschouw nemen...

Op 20 april vliegt Easyjet me weer terug naar Schönefeld. Dan pak ik de S9 naar de Köpi en loop mijn kamertje binnen. Op de plank liggen dan een aantal boeken: "Idealen in beton", bijvoorbeeld. En: "Wohnkasernen, oder die Kunst im Baukasten die Utopie ab zu warten". En daarover is dan een werkstuk nog in de maak.

In mijn hoofd teken ik de betonnen Bermuda-driehoek: Moskou - Berlijn - Amsterdam.

Nou maar hopen dat mijn schip niet op mysterieuze wijze vergaat en weer opduikt in de Sahara. Ik neem nog maar een trekje van mijn waterpijp, sla mijn zelfstudieboek hiërogliefen open. (@hanna: iets met fagot).

Alles hangt samen, mooi hé?