HW

dat is ze dan. hanna willemijn. die van het schema van onze laatste dagen. die van sommetjes maken in haar hoofd in de bus ("weet je nog iets dat ik kan berekenen?") maar vooral die van eerst heel hard nee roepen en dan alles doen (als eerste!).

Zo was er dat halfuur in Toro Toro, waarin ze moest worden overgehaald om te gaan absailen. drama!(hanna staat bovenaan de waterval met brede glimlach: "zal ik eerst gaan?"), of die keer dat ze "bang was voor fietsen op zandwegen" en ik haar na een hele dag door de Devil´s Grove fietsen op de terugweg niet kon bijhouden... of anders dat ze "alleen maar van hele kleine duintjes" af ging sandboarden ("ik ben echt een beetje zenuwachtig")... maar wel profi in drie dagen.

het is leuk met haar on tour. ze moet vaak even wennen, maar blijkt altijd weer stoer en handig. twee maanden verder, we blijven lachen met elkaar.